De plattegrond van Kupang De hoofdstad van Timor en de N.T.T kupang1.gif 51 kB

Klik hier voor praktische informatie en landkaart

The Backstrap Loom

Kijkend naar iemand die met een weefgetouw bezig is, brengt waardering met zich mee voor de complexiteit en de variaties die mogelijk zijn in het weven. Het zou te veel zijn om het complete weefproces te gaan beschrijven, maar je kunt hier wel een glimps opvangen van het proces. Je krijgt van de wevers zelf te horen wat ze van hun werk vinden.

Martha de vrolijke weefster aan de linkerzijde is een vriendin van Pin. Zij en Pin werken samen bij het weven. Je ziet hier een examplaar dat in opdracht is gemaakt. "We hebben de kleurenpatroon niet zelf gekozen, weet je," zegt Pin. "Het is gekozen door de klant. Zij wilde een meer kleurrijke patroon."

Hieronder kunnen we een goede indruk krijgen van de opstelling van de backstrap loom (de weefgetouw-riem). De naam "backstrap loom" komt van de riem die gedragen wordt aan de achterkant de weefster. Door er tegenaan te leunen, houdt zij de lange draden gespannen.

Pin zegt, "Ik houd van een leren riem, maar je kunt het uit van alles maken: kleding, een jute zak, zelfs een papieren cementzak." Cementzakken? "Hey, het werkt echt!"

De grote lange houten planken die de twee niveaus van lange draden (net te zien op de foto onder de handen van Martha) van elkaar scheiden, wordt gebruikt om de zijdelingse draden strak te trekken, wanneer zij met een zijdelingse rij klaar is. "We noemen dat de senu ," legt Marcia uit, een derde weefster. "De kleine houten stok op de grond naast Martha is de sauban . Het wordt gebruikt om de draden op te tillen, zodat we de vezels niet met onze nagels hoeven te verdelen. Voor de meeste zaken gebruiken we onze vingers en nagels."

Kijk hoe Martha blokken hout heeft gebruikt om haar benen tegen te steunen.

Hier bindt Marcia de eindes van het kleedje vast. 

Dit ene exemplaar zal uiteindelijk 15 cm achter de houten klem worden gesneden, zodat het een lange kleedje wordt. Om een rechte, strakke eind te krijgen, gebruikt ze een pocedure dat in het Timorees abisu wordt genoemd.

Niet bij alle exemplaren wordt de abisu techniek gebruikt. "Als we weten dat het kleedje later wordt genaaid, bijvoorbeeld voor een sarong, dan is het niet nodig dat de eindjes vastgebonden wordt," zei Marcia.

Wanneer aan haar gevraagd wordt naar de keuze voor kleuren, zegt ze dat het voornamelijk afhangt van persoonlijke smaak. "Veel mensen in Kapan weven nu naar de stijlen van Ende (in Flores) of Bélu-- waarbij veel donkere kleuren gebruikt worden zoals blauw en zwart. Maar in Kapan zal men dit vanwege de traditie nooit doen. Zwart en blauw worden altijd gescheiden door wit. Op dezelfde wijze, wit en geel moet gescheiden worden door een donkere kleur, zoals zwart, blauw of groen."

Wordt de nieuwe trend van het weven met donkere motieven bepaald door de vraag door mensen? Veel mensen vinden de Kapan kleedjes te kleurrijk, of zelfs haveloos. "Niet echt. Het is hem juist dat sommige mensen in Kapan die de andere kleedjes gezien hebben en bewonderen, deze proberen na te maken."

Pin bevestigt, "Veel mensen weven het voor zichzelf. Er is een man in onze dorp die alleen maar gewone sarongs draagt - de standaard-winkel-soort . " Ze schudden hun hoofden langzaam.

Is weven voor hen een individuele of een sociale activiteit? Weven ze wel eens samen, wisselen ze idee-en uit en kletsen ze er op los? "Normaal gesproken is er maar een weefster bezig, terwijl de anderen klaar zijn." Marcia zegt: "Iedereen heeft haar eigen uren."

"Soms weven we als een groep," voegt Pin toe. "De overheid heeft weefgroepen gevormd. Of ze zeggen dat er een belangrijke gast in de stad is. Ze verzamelen dan iedereen voor een weefsessie, zodat we cadeaus kunnen aanbieden aan de gasten. "

Dus, plaatselijke overheidsambtenaren brengen de mensen bij elkaar wanneer een belangrijke gast verwacht wordt?

"Ja," zegt Pin, "Dat is juist. Maar oudere familieleden zullen ook de familie bijeen roepen wanneer een familielid op bezoek komt, en dan zullen we gezamenlijk weven. En dan zijn er de gemeenschappen."

"Maar over het algemeen weeft men alleen, in de vrije tijd,"zegt Marcia.

"De enigste tijd wanneer we niet weven, is wanneer het garen op is. Als er garen is, is men aan het weven."

Maakt men nog steed het garen zelf, plant men zelf het katoen, maakt men zelf de kleuren?

"Ja, dat wordt nog steeds zelf gedaan. We hebben het allemaal zelf gedaan toen we jong waren."

zegt Marcia, "We leggen het katoen in de zon om te drogen, en 's avonds maken we het katoen schoon, maken we het donzig, en spinnen we het tot draad."

"Avondwerk." springt Pin bij. "Mijn moeder -- zij zorgde ervoor dat we daar bezig moesten zijn! Wanneer er tijd voor was, plukten we het katoen, dozen en dozen ervan . . . het duurt ongeveer twee weken om het schoon te maken."

Is dat genoeg om een hele jaar te weven?

"Niet echt. Het werk gaat gewoon door."

Het is veel werk, met de hand weven. Maar het is het waard voor deze vrouwen.

De Oost-Indonesische Geweven Stoffen Centrum

Voor meer detaillering Roté € Sabu € Bélu € Timor Alle bovenstaande foto's van de geweven stoffen zijn kleiner dan 26K en zijn in JPG.

Inleiding Dit gedeelte van het WEB presenteert het werk van verscheidene groepen wevers in de omgeving van de eilanden Timor, Flores, Roté (Roti), en Sabu (Savu). Hoewel deze pagina niet een electronische winkel is, hopen we desalniettemin de interesse op te wekken in het weven als kunst en als een commercieel product.

Kunst en Traditie

Een essentieel deel dat onderdeel is van tradities, de geweven stoffen, (uitgezonderd de dagelijkse kleding), speelt een belangrijke rol in verkering, huwelijk, dood, en rituelen. Dus de meeste mensen weven om hun families te voorzien van kleding en om zodoende hen voor te bereiden voor gelegenheden waarbij het een gewoonte is om kleding te ruilen.

Moderne veranderingen

Op Sabu, minstens 1 grote samenwerkingsverband is gevormd om kleding te weven voor de commercie. De stoffen kan in lengtes worden gekocht. Of je kunt handtassen of andere accessiores kopen waarbij de stof in die accessiores zijn verwerkt.

Op Java, waar de distributie, arbeidskrachten en materialen goedkoop zijn, bestaan er virtuele "fabrieken" waarbij het barst van de imitaties van de stoffen, hoofdzakelijk van die van Sumba en Sabu. Dit leidt tot de creatie van een uniforme en gecontroleerde product tegen lagere kosten. Vaak worden de traditionele kleurenpatronen aangepast aan de smaak van buitenlandse klanten.

Sommige traditionele hand-wevers hier in de Oostelijke Eilanden verkopen hun stoffen op de lokale markten aan handelaren die deze naar de stad brengen, of zelfs naar de boutieken in Java en Bali. Maar de inkopers zijn weinig in aantal en de markt is snel verzadigd.

(Bron: James at James Palace)

Muziek uit Timor:

** ANAK KAMBING SAYA ** midi file 13 KB
** POTONG BEBEK ANGSA ** midi file 12 KB
** TIMOR LORO SAE ** midi file 4 KB



Het volgende plaatje is een plattegrond van Timor en omliggende eilandjes:

(Bron: Peter Loud at mkmarina)

Wil je de "Bahasa Kupang" leren?

Download dan het volgende PDF-bestand: kupedope.pdf (P.S. wanneer dit niet goed lukt, stuur dan een mailtje.

Maar je moet wel de Acrobat Reader gebruiken, download het van: http://www.adobe.com
Het bovenstaande bestand is gemaakt door James Alley

NOMAD-vliegtuigen maken een tussenlanding op Kupang.

Zoon van Rotinese kroonprins van Korbafo heeft heimwee.

De maneks van Roti: Een paradijselijke natuur en een praatgrage bevolking..

HOOFDINDEX | index Indonesia | Terug | Volgend

flobamora@hotmail.com Gewijzigd op: GMT